من در بی کـران ِ مهربانی هایـ َت غرق شـده اَم
محض ِ این "من " ـهم که شـده کمی بـد باش
تـا جـرات کنـم بــروم جـا بگذارمت ،
میان ِ ـهمـه ی ِ دلخوشی هایـت
اینجـا درد هست غـم هست تـو هستی !
چـرا کــم آوردمت ؟
تـو را برای ِ همـه ی دقایقی که قرار بـود آواز بخوانیــم بخنـدیم ...
گل لای ِ موهـایم بگـذاری ...
چـرا هـر چه بیشتـر می پوشـم آغوشت را !
دلتنگ تـر می شـوم مـرد !
معلـوم هست چـه کـرده ایی با من ؟
مسابقه وبلاگ برتر ماه
|